Değerli basın mensupları;

 

Türkiye’de yaşanan sosyal olaylar bir yana yargının ve devletin en güvenilir kurumların verdiği kararlar toplumda derin tartışma yaratmakla kalmayıp, bu kadarda olmaz dedirtiyor. Bir gazetede köşe yazarı olan 76 yaşındaki Hüseyin Üzmez, Bursa'nın Mudanya İlçesi'nde 14 yaşındaki B.Ç.'ye taciz ettiği iddiasıyla tutuklandıktan sonra6 ay kaldığı cezaevinden tahliyesine neden olan rapora ilişkin tartışmalar sürerken, tahliye sonrası televizyonları dolaşarak ahlaksız ilişkilerini savunması Pedofil dediğimiz diğer istismarcıları cesaretlendirmektedir. Hüseyin Üzmez’in açıklamaları ile ekranlardan mağduru ve ailesini sürekli örselediği dikkat çekmektedir. Bu örseleme diğer mağdur aileleri korkutmakta ve yaşadıklarını saklamalarına neden olabilecektir.

 

Cinsel istismar;Çocuğun, bir erişkin ya da yaşça ya da gelişimsel olarak kendinden oldukça büyük bir başka çocuk tarafından ne anlama geldiğini kavrayamayacağı, gelişimsel olarak hazır olmadığı, onay veremeyeceği, kanunlara ve toplumun kültürel değerlerine aykırı cinsel eylemlere; karşı tarafın cinsel doyumunun sağlanması amacıyla karıştırılmasıdır.

 

Hiç bir çocuk cinsel tacizle başa çıkabilmek üzere psikolojik açıdan hazır olamaz. İki üç yaşındaki çocuk bile, her ne kadar böyle bir olayın yanlış olduğunu bilmese bile, ilerideki yaşlarında yaşadığı bu olaydan dolayı olumsuz bir şekilde etkilenecektir. Beş yaş ve beş yaşın üstündeki çocuklarda, taciz uygulayan kişiyi tanıyorlarsa bir karmaşa yaşamaları normaldir; bu tarz cinselliğin yanlış olduğunu bilmelerine rağmen, cinsel tacizi uygulayan kişiye olan sevgi ve bağımlılıklarından dolayı cinsel tacizi kimseye anlatmazlar.

 

Çocuk cinsellikten kaçmaya çalıştığında, tacizci genelde çocuğu ya şiddet ya da artık onu sevmeyeceği gibi yaklaşımla tehdit eder. Tacizci aile içinden birisi ise çocuk diğer aile fertlerinin kızacağını, onunla utanç duyacağını düşünür ve hatta bu olayın duyulması durumda ailenin parçalanacağını bile düşünür. Bu tarz düşünceler ve duygular da çocuğun cinsel tacize katlanmasına neden olur. Cinsel tacize uğrayan çocuklarda genelde bazı ortak karakteristikler oluşur; özsaygıları düşük, hiç bir işe yaramama duygusu, seks konusunda tuhaf düşüncelerin oluşması, içine kapanık ve yetişkin insanlara fazla güvenmemek gibi. Hatta bazı çocuklarda intihara teşebbüs bile olabilir. Cinsel tacize uğrayan bazı çocukların yeni ilişkilerini cinsellik üzerine kurdukları görülmektedir. Bu tarz çocuklar, yetişkin olduklarında genelde ya çocuklara cinsel taciz uyguluyorlar ya da para kazanmak için cinselliklerini kullanıyorlar. Çoğu zaman cinsel tacizin fiziksel belirtileri yoktur. Ancak bazı durumlarda doktorlar tarafından muayenede bir takım belirtiler bulunabilir.

 

Cinsel tacize uğramış çocuklarda aşağıdaki belirtiler ortaya çıkabilir: Cinsellik veya seks konularına anormal ilgi gösterme veya tamamen ilgisiz kalma, Uyku sorunları veya kâbus görme, Depresyon veya aile fertlerinden/arkadaşlarından uzaklaşma, Vücutlarının kirli olduğu veya cinsel organları bölgesinde bir sorun olduğu gibi düşüncelere sahip olma, Okula gitmeyi istememe, Normalin dışında yaramazlık yapma / söz dinlememe, Yaptığı çizimlerde, oynadığı oyunlarda cinsel tacizi andıran resimler çizme/oyunlar oynama, Anormal bir şekilde agresif olma gibi belirtiler ortaya çıkabilir.

 

Sanık Hüseyin Üzmez’in (76)  açıklamarı tüm çocukları da etkiliyor. Hüseyin Üzmez’in tahliye edilmesini sağlayan raporun 3 günde değil 1 günde hazırlandığı ortaya çıkması bilimsel bir kurum olan adli tıp kurumunun bilimselliğini tartışılır hale getirmiştir. Oysa yukarıda da belirttiğimiz gibi bu istismarın ortaya çıkarılması çok kolay değildir. "'Çocuğun cinsel istismarı'' suçundan yargılandığı davadan tahliye olan yazar Hüseyin Üzmez, başına gelenleri "şöhretine" bağlamaktadır. Üzmez, "Sokakta caddede rahat yürüyemem. Lise talebesi geliyor. Orta yaşlı kadınlar geliyor, beni şapır supur öpüyor. Ben 'çıkar cüzdanını 18 yaşında mısın, değil misin?' diyemem ki" şeklinde konuşması onun başka çocuklara da istismarda bulunabileceği kanısını doğurmaktadır. Şu da unutulmamalıdır ki bilimsel literatürde Pedofil dediğimiz istismarcılar tedavi olamadıkları gibi hasta olarak ta kabul edilmemekte suçlu olarak kabul görmektedirler.

Bütün bu sonuçlardan hareketle Hüseyin Üzmez’in bu durumunun tekrar gözden geçirilmesi ve mağdure 14 yaşındaki B.Ç’ye adli tıp tarafından verilen raporun geçersiz sayılıp, mağdurenin rehabilitasyonu, istismarların önüne geçmek için gereken çabanın gösterilmesi ve başka masumiyetlerin kirletilmemesi için adalet bakanlığının harekete geçmesini talep ediyoruz.

Saygılarımla.