Çocuk işçiliği ülkemizin ve dünyanın en yakıcı ve önemli sorunlarından birisidir. Milyonlarca çocuk fiziksel ve zihinsel gelişimlerine uygun olmayan şekilde kötü koşullarda çalışmaktadır. Çocuk üzerinde fiziksel, ruhsal, toplumsal ve ahlaki açıdan olumsuz etkiler bırakan çocuk işçiliği problemi, Türkiye’de yapısal bir sorundur. Yoksulluk, göç ve eğitime erişim olanaklarından yoksun olmak çocukların çalışmaya itilmesinin başlıca nedenlerini oluşturmaktadır.

Çocukların okullarda ya da gelişimi için uygun ortamlarda olması gerekirken; Çocuklar; güvencesiz, kayıt dışı, istismar ve sömürüye açık bir şekilde, tarımdan inşaata birçok endüstriyel alanda çalışmaktadır. Ne yazık ki Türkiye’de kayıt dışı çalışma yaygın olduğu için gerçek anlamda çalışan çocuk sayısına ulaşmak mümkün değildir. Türkiye’de çocuk işçiler, toplam çocuk nüfusunun yüzde 5,9’unu oluşturmakta, ev içinde karşılığı olmadan emeği sömürülen çocukların oranı ise yüzde 49,2’yi bulmaktadır. Ayrıca Türkiye’de iş cinayetlerinde yaşamını yitiren her 20 işçiden biri de çocuktur.

20. yüzyıldan beri çocuk işçiliği ile mücadele konusunda ciddi çalışmalar yapılmaktadır. Çoğunlukla kayıt dışı oldukları için hiçbir koruyucu yasal düzenlemeden de faydalanamamaktadır. Çocukların çalışmalarının bir zorunluluk değil bir tercih haline getirilmesi ve çok sayıda çocuğun erken yaşta çalıştırılmalarının ve çalışırken çeşitli istismar ve ihmalinin engellenebilmesi, ailelerin yoksulluğu, göç ve sağlıksız kentleşme, hızlı nüfus artışı, toplumun bakış açısı ile mücadeleyi içeren geniş kapsamlı kalkınma ve mücadele politikaları ile mümkün olacaktır.

Diyarbakır İnsan Hakları Derneği Çocuk Hakları Komisyonu olarak çocukların zorunlu olarak katılmak durumunda kaldığı emek sömürüsü sürecine dair mücadele etmenin en temel insan hakkı olmasından kaynaklı 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği ile Mücadele Günü’nde başta devlet olmak üzere tüm toplumun çocuk işçiliğinin önlenmesi konusunda mücadele etmeye davet ediyoruz.

İHD DİYARBAKIR ŞUBESİ - Çocuk Hakları Komisyonu